Monday, June 4, 2012

The Coming Global Recession China, India, and Brazil are all slowing down simultaneously, plunging the entire world into economic crisis.


America is still recovering from the Great Recession and Europe is melting down, yet from a global perspective, the economy has never been as healthy or prosperous. The world economy enjoyed amazing growth from 2002-08, took a small dip in 2009, and then went back to growing. Sadly the good news seems to be coming to an end in Brazil, China, and India, and that’s horrible news for us.
Mercedes-Benz, Brazil’s No. 2 maker of trucks and buses, announced early Wednesday morning that it would be laying off 1,500 workers in Latin America’s largest market. Volvo AB has also announced a temporary halt to Brazilian truck production. The first half of May saw a staggering 22 percent year-on-year drop in Brazilian heavy vehicle purchases. Overall economic growth slowed last year to a bit under 3 percent, and Brazil’s finance minister recently had to cut the 2012 growth forecast to a number many private forecasters think is still too high.  And problems for Brazil aren’t just problems for Brazil, as neighboring Argentina (and other smaller countries like Uruguay and Paraguay) rely on Brazil to buy their exports.
More alarmingly, both China and India are running into trouble. Catch-up growth, in which a poor country improves its public policy, begins importing foreign production techniques, and gets rapidly richer is a time-honored Asian tradition. We saw it in Japan, then South Korea, then Taiwan and other Asian “tiger” economies in the 1980s and ’90s. China and India are so large that their catch-up growth was able to raise the entire worldwide rate of economic growth. That’s why the world economy kept growing through the 2008-09 financial calamity.The slowdown in India, which remains a much poorer country than China, is very alarming. Even as its economy surged recently, the country did little to raise the productivity of the agricultural sector in which most Indians work. The Indian government had a promising idea on that score: to open the retail sector to foreign firms such as Wal-Mart and Carrefour. Large international chains have experience working with farmers in more productive countries and could be the mechanism for transferring better methods to Indian growers. That could have meant higher agricultural wages and better living standards for India’s urban poor. But faced with pressure from incumbent retailing interests, the government backed down from the plan. That was both a lost opportunity and a blow to the confidence of foreign investors.
And then there’s China. Most of China’s growth takeoff in the aughts was powered, famously, by exports to rich countries—especially the United States. When we stumbled into recession, China needed to change. And change it has. The country’s total trade surplus is now modest enough that it runs deficits in some months.
But rather than rebalancing to a more conventional consumer-focused economy, the Chinese government weathered the recession by engineering an unprecedented boom in domestic real estate and infrastructure investment. Investment is a good thing, but there was simply no way for the country to sustain double-digit growth in investment. Inevitably, the real estate market has started to unravel and even though the official GDP figures still look strong, other data less amenable to manipulation such as electricity demand and railroad shipments show a sharp slowdown.
Which brings us back to Brazil’s trucks. The world’s developing economies are now tightly linked. China’s boom has been excellent news for Brazil’s exports of airplanes and agricultural products, and, as we’ve seen, Brazilian growth has powered Argentine exports. That in turn has produced a market throughout the region for local car and truck production. Commodity exports have also spurred Africa’s best decade on record. The continent is such an economic minnow that its solid growth has gone largely unnoticed, but in terms of human welfare, increased incomes in the poorest part of the world have meant huge gains, including a very rapid decline in child mortality.
The Chinese growth dynamo that rescued the world economy after the financial crisis isn’t going to reappear this time around. That means the stakes as Europe confronts the ongoing meltdown of its banks and America faces the prospect of a new debt ceiling standoff are higher than ever. The bad economic news of 2008-09 came with the major silver lining that growth continued in the places that needed it most. This time around, if the rich countries can’t get our act together, the whole world will spiral into recession. 
http://www.slate.com

Η Αμερική ακόμη προσπαθεί να συνέλθει από την ύφεση και η Ευρώπη βράζει στο ζουμί της. Όμως σε παγκόσμιο επίπεδο, η οικονομία παραμένει υγιής.
Στο διάστημα 2002-08, η παγκόσμια οικονομία πέτυχε μια εκπληκτική ανάπτυξη, ενώ το 2009 έκανε μια μικρή κοιλιά, επανερχόμενη όμως στην συνέχεια.
Δυστυχώς, αυτά τα καλά νέα μάλλον τελειώνουν, τουλάχιστον για την Βραζιλία, την Κίνα και την Ινδία. Κάτι που είναι κακό για όλους.
Ο δεύτερος μεγαλύτερος κατασκευαστής οχημάτων της Βραζιλίας, η Mercedes-Benz, ανακοίνωσε πριν από λίγες ημέρες ότι πρόκειται να απολύσει 1.500 εργαζομένους στην μεγαλύτερη αγορά της Λατινικής Αμερικής.
Η Volvo AB επίσης ανακοίνωσε αναστολή των εργασιών της στη Βραζιλία. Το πρώτο 15θήμερο του Μαΐου, οι πωλήσεις βαρέων οχημάτων στην Βραζιλία σημείωσαν μια πτώση 22% σε σχέση με πέρσι.
Η οικονομική ανάπτυξη της Βραζιλίας σημειώνει μια μικρή κάμψη, και τα προβλήματά της μεταδίδονται στους γείτονές της, αφού η Αργεντινή, η Παραγουάη, και η Ουρουγουάη βασίζονται σε αυτήν για τις εξαγωγές τους.
Τα ίδια προβλήματα αντιμετωπίζουν και η Κίνα με την Ινδία.
Η Ασία φημίζεται για την γοργή ανάπτυξη, κάτι που είδαμε στην Ιαπωνία, στη Ν. Κορέα, στην Ταϊβάν, και σε άλλες «ασιατικές οικονομίες τίγρεις» στις δεκαετίες του 1980, και 1990.
Στη περίπτωση της Κίνας και της Ινδίας, η ανάπτυξή τους ήταν τέτοια, που βοήθησε στην παγκόσμια ανάπτυξη. Και εκεί ακριβώς έγκειται η ανάπτυξη της παγκόσμιας οικονομίας, ακόμη και μέσα στη διάρκεια της μεγάλης κρίσης του 2008-09.
Η μείωση όμως της οικονομικής δραστηριότητας στην Ινδία, που παραμένει φτωχότερη χώρα από την Κίνα, είναι ιδιαίτερα ανησυχητική. Παρά τις εξάρσεις της, η παραγωγικότητα της  αγροτικής οικονομίας της Ινδίας δεν αυξήθηκε, αν και πρόκειται για τον τομέα στον οποίο απασχολείται το μεγαλύτερο μέρος του εργατικού της δυναμικού.
Η κυβέρνηση της χώρας είχε μια φαεινή ιδέα: Να ανοίξει τον τομέα της λιανικής σε ξένες επιχειρήσεις όπως είναι το Carrefour και το Wal Mart. Οι μεγάλες αυτές πολυεθνικές αλυσίδες έχουν μεγάλη πείρα στην συνεργασία με τους αγρότες των πιο παραγωγικών χωρών, και άρα μπορούν να μεταφέρουν τεχνογνωσία στους Ινδούς. Κάτι τέτοιο μπορεί να φέρει καλύτερα αγροτικά ημερομίσθια και καλύτερες συνθήκες για τους φτωχούς της Ινδίας. Βέβαια, μόλις συνάντησε την αντίδραση των ντόπιων επιχειρήσεων λιανικής, η κυβέρνηση έκανε πίσω. Αυτό αποτέλεσε μια χαμένη ευκαιρία για τους Ινδούς, και παράλληλα συντέλεσε στο να χαθεί η εμπιστοσύνη των ξένων επενδυτών.
Στην περίπτωση της Κίνας, η ανάπτυξη της οφείλεται κυρίως στις εξαγωγές προς τις πλούσιες χώρες, ειδικότερα προς τις ΗΠΑ. Όταν η Αμερική βυθίστηκε στην ύφεση, η Κίνα χρειάζονταν αλλαγές και πράγματι άλλαξε. Το πάντα πλεονασματικό εμπορικό της ισοζύγιο είναι πλέον τόσο μετριοπαθές, που για μερικούς μήνες παρουσίασε ελλείμματα!
Αντί όμως να προσπαθήσει η Κίνα να μετατραπεί σε μια πιο καταναλωτική οικονομία, άντεξε στην κρίση μεθοδεύοντας την άνθιση, μέσω επενδύσεων στον κατασκευαστικό τομέα, στα ακίνητα και στις υποδομές.
Οι επενδύσεις είναι καλές, αλλά δεν επαρκούν για να διατηρηθεί μια διψήφια ανάπτυξη. Έτσι, αναπόφευκτα  η αγορά ακινήτων άρχισε να παρουσιάζει πτώση, μαζί με την κατανάλωση ρεύματος και τις σιδηροδρομικές μεταφορές.
Και έτσι επανερχόμαστε στα φορτηγά της Βραζιλίας. Οι αναπτυσσόμενες χώρες του πλανήτη είναι στενά διασυνδεδεμένες. Η άνθιση της Κίνας ωφέλησε  τις βραζιλιάνικες εξαγωγές αεροσκαφών και αγροτικών προϊόντων, ενώ η βραζιλιάνικη ανάπτυξη ενίσχυσε τις εξαγωγές της Αργεντινής. Αυτό δημιούργησε μια αγορά στην ευρύτερη περιοχή για την παραγωγή αυτοκινήτων και φορτηγών.
Παράλληλα, και η Αφρική γνώρισε μια δεκαετία πρωτοφανούς οικονομικής ανάπτυξης. Μπορεί η μαύρη ήπειρος να συνεχίζει να είναι σε γενικές γραμμές φτωχή, όμως η βελτίωση στις συνθήκες διαβίωσης, στο εισόδημα και στην υγεία είναι τόσο μεγάλη, που μεταξύ άλλων, βοήθησε σε μια ραγδαία μείωση της παιδικής θνησιμότητας.
Η κινεζική οικονομική ατμομηχανή που έσωσε την παγκόσμια οικονομία στη διάρκεια της τελευταίας κρίσης, δεν πρόκειται να επανεμφανιστεί. Αυτό σημαίνει πως η κρίση της Ευρώπης και τα αυξανόμενα χρέη της Αμερικής, κινδυνεύουν αυτή τη φορά να προκαλέσουν ακόμη δυσμενέστερες συνέπειες.
Η κρίση του 2008-09 είχε το καλό, ότι τουλάχιστον κάποιες περιοχές του πλανήτη απολάμβαναν μια ανάπτυξη. Και μάλιστα περιοχές που την χρειάζονταν περισσότερο απ΄όλες. Αυτή τη φορά όμως, αν δεν συνέλθουν οι πλούσιες χώρες και δεν κάνουν κάτι, ολόκληρος ο κόσμος θα μπει σε μια μεγάλη ύφεση.
http://www.antinews.gr

No comments:

Post a Comment