Γιώργου Α. Παπανδρέου: Μιλάμε πολύ απλά για την επιβίωση του πολιτισμού μας, τίποτα λιγότερο. Και αυτό είναι το στοίχημα που έχουμε μπροστά μας.

Διαβάστε προσεκτικά τη λέει γιατί αυτό θα είναι το μέλλον μας.

ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ
Αθήνα, 1 Ιουνίου 2011

>> Το βίντεο του χαιρετισμού.

>> Φωτογραφικό υλικό.

ΘΕΜΑ: «Οι περιβαλλοντικές, οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στην Ελλάδα»

Κυρίες και κύριοι, είναι ιδιαίτερη η χαρά μου που βρίσκομαι εδώ, βλέποντας μάλιστα ανάμεσά μας τον Σεβασμιότατο και γνωρίζοντας το ρόλο του Οικουμενικού Πατριαρχείου στην προσπάθεια ευαισθητοποίησης, σε παγκόσμιο επίπεδο, στο ζήτημα της κλιματικής αλλαγής, εδώ και πολλά χρόνια.

Χαίρομαι επίσης που βλέπω τον κ. Δήμα, η προσφορά του οποίου είναι γνωστή, όχι μόνο στην Ελλάδα ή την Ευρώπη, αλλά και παγκοσμίως, την κυρία Κική Δημουλά, που συνδέει με την παρουσία της το θέμα της κλιματικής αλλαγής με τον πολιτισμό μας – και πραγματικά, αυτά τα δύο είναι συνυφασμένα – καθώς και πολλούς συναδέλφους και άλλες επιφανείς προσωπικότητες.

Θα ήθελα, όμως, να ευχαριστήσω ιδιαίτερα την Τράπεζα της Ελλάδος και τον κ. Προβόπουλο για την πρωτοβουλία αυτή, η οποία είναι πρωτοποριακή, καθώς το περιβάλλον αποτελεί βασικό πυλώνα για την οικονομία και την ανάπτυξη της χώρας μας.

Και αυτό έχει τη δική του  σημασία, γιατί πλέον τα ζητήματα της προστασίας του περιβάλλοντος, της κλιματικής αλλαγής και της βιωσιμότητας του τόπου όπου ζούμε, είναι αυστηρά συνδεδεμένα με το ποια οικονομία φτιάχνουμε, ποια αντέχουμε να συντηρούμε και ποια είναι βιώσιμη για εμάς και τα παιδιά μας.

Μιλάμε πολύ απλά για  την επιβίωση του πολιτισμού μας, τίποτα λιγότερο. Και αυτό είναι το στοίχημα που έχουμε μπροστά μας. Το συμπέρασμα αυτό, είναι μια άβολη αλήθεια, όπως την χαρακτήρισε ο πρώην Αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, Αλ Γκορ, αλλά όπως ξέρουμε η πραγματικότητα δεν εξαφανίζεται, απλά και μόνο επειδή επιλέγουμε να την αγνοούμε.

Είναι πλέον σαφές  ότι, για να αποφευχθούν καταστροφικές συνέπειες, όχι μόνο για τη χλωρίδα και την πανίδα, αλλά για το ανθρώπινο είδος, οι αναπτυγμένες χώρες πρέπει μέχρι το 2050 να περιορίσουν τα επίπεδα εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου κατά 80%-95%, κάτω από τα επίπεδα του 1990.

Τίθεται, πρώτα απ’ όλα, ένα πολιτικό ζήτημα, το οποίο ζω εδώ και χρόνια, αλλά ιδιαίτερα το τελευταίο 18μηνο που είμαι Πρωθυπουργός, και αφορά όλους μας και, κυρίως, τη νέα γενιά.

Η νέα γενιά του πλανήτη μας ζει ένα παράδοξο. Είναι η νέα γενιά που έχει τις μεγαλύτερες ικανότητες, γνώσεις και εργαλεία, που είχε ποτέ η ανθρωπότητα.

Ενώ όμως υπάρχουν τεχνογνωσία, τεχνολογία, διαδίκτυο και πόροι, η νέα γενιά βλέπει ότι οι εξουσίες και οι πόροι συγκεντρώνονται όλο και περισσότερο σε μια μικρή διεθνή ελίτ. Και η ανισότητα αυτή, αντί να δημιουργεί την ώθηση για τη σωστή αξιοποίηση αυτών των πόρων και των δυνατοτήτων, έχει φέρει κρίσεις, αντί να λύνει προβλήματα – από την πυρηνική καταστροφή στη Φουκοσίμα, μέχρι το κραχ στη Wall Street, ή την κρίση στην Ευρωζώνη και, βέβαια, την κλιματική αλλαγή.

Δηλαδή, η νέα γενιά της εποχής μας και οι επόμενες γενιές ίσως να αντιμετωπίσουν τα μεγαλύτερα προβλήματα που έχει αντιμετωπίσει ποτέ η ανθρωπότητα.

Και αυτό με φέρνει σε ένα  δεύτερο παράδοξο, ότι η ατζέντα  της νέας γενιάς ή, αν θέλετε, τα προβλήματα της νέας γενιάς σήμερα, για πρώτη φορά στην ανθρωπότητα είναι παρόμοια, δεν έχουν σύνορα. Θα έλεγα, μάλιστα, ότι οι νέοι συνειδητοποιούν όλο και περισσότερο, μέσω του διαδικτύου και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης – του Facebook, του Twitter κ.λπ. – την κοινή τους μοίρα, τις κοινές τους ευαισθησίες.

Όμως, αυτό τους κάνει και πιο ανήσυχους, γιατί η παγκοσμιότητα των προβλημάτων κάνει και το πρόβλημα πολύ πιο δύσκολο, για να λυθεί. Διότι η κλιματική αλλαγή, η ανεργία, η μετανάστευση, η παγκόσμια οικονομική κρίση, είναι φαινόμενα που απαιτούν την παγκόσμια συνεργασία. Και όπως μου είπε ένας μεγάλος του χρηματοπιστωτικού συστήματος, «δεν έχουμε ούτε G-20, ούτε G-8 σήμερα, έχουμε G-0».

Και όσοι διαδηλώνουν, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε τόσες πλατείες ανά τον κόσμο, απευθύνονται σε εθνικά συστήματα Δημοκρατίας, τα οποία σήμερα είναι αδύναμα, πολύ πιο αδύναμα από ό,τι παλαιά.

Πέρα δηλαδή από τις ενδογενείς τους ατέλειες, που πρέπει και αυτές να αλλάξουν για να αντιμετωπιστούν, αιχμαλωτίζονται από παγκόσμιες εξουσίες και από τις αδυναμίες ενός παγκόσμιου ή περιφερειακού συστήματος.(Μόνο αυτό πρόβαλλαν τα ΜΜΕ)

Άρα, λοιπόν, το μεγάλο ζήτημα της κλιματικής αλλαγής θέτει επί τάπητος και το μεγάλο ζήτημα της δημοκρατικής και ενημερωμένης διακυβέρνησης, στην εποχή μας.

Απαιτείται μια πιο  δημοκρατική και ενημερωμένη διακυβέρνηση σε παγκόσμιο επίπεδο, που εγγυάται κανόνες, διαφάνεια, θα έλεγα, όμως, και καταπολέμηση της αδικίας, αλλά και μια ανθρώπινη αξιοποίηση της τεράστιας οικονομικής και τεχνολογικής δύναμης που έχουμε στα χέρια μας, προστατεύοντας και το περιβάλλον.

Απαιτείται επίσης ριζική αναμόρφωση, και σε περιφερειακό, και σε εθνικό επίπεδο, του συστήματος δημοκρατικής διακυβέρνησης, που θα δίνει τη δυνατότητα στον ενημερωμένο πολίτη να δρα, να παίρνει πρωτοβουλίες και να αναλαμβάνει ευθύνες, μέσα σε ένα πλαίσιο κανόνων και αρχών δικαίου.

Η αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, δηλαδή, δεν είναι απλά θέμα νόμων, αλλά και αλλαγής τρόπου ζωής, αλλαγής ενός καταναλωτικού προτύπου, έχοντας ένα άλλο όραμα ευζωίας, που ίσως είναι και πιο ανθρώπινο για όλους μας.

Απαιτείται η μεγαλύτερη αυτονομία των τοπικών οικονομιών από εξαρτήσεις, όπως είναι η εξάρτηση από τη συμβατική ενέργεια. Απαιτείται μια ενεργειακή πολιτική, δηλαδή, που δημιουργεί ασφάλεια. Απαιτείται μεγαλύτερη αυτονομία, όπου η κάθε χώρα, αλλά ακόμα και η κάθε πόλη και γειτονιά, να αισθάνονται αυτή την αυτονομία.

Και αυτό μπορεί να υπάρξει μόνο μέσα από την ανάπτυξη των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας. Αυτή η εξέλιξη, αν σχεδιαστεί και προωθηθεί σωστά, είναι και η απάντηση στη σημερινή ύφεση, μέσω των επενδύσεων σε νέες τεχνολογίες και σε μια νέα βιομηχανία, που αντιμετωπίζει διαφορετικά π.χ. τον κατασκευαστικό κλάδο.

Είναι η απάντηση και στην ανεργία, διότι αυτές οι τεχνολογίες φέρνουν πολλές και ποιοτικές δουλειές. Δεν είναι τυχαίο ότι, στη Γερμανία, ο τομέας της πράσινης ανάπτυξης έχει δημιουργήσει περισσότερες δουλειές από ό,τι η αυτοκινητοβιομηχανία.

Και βεβαίως, είναι και η απάντηση σε ένα πολιτικό σύστημα πελατειακό, που κρατάει εξαρτημένο τον πολίτη, γιατί θα δώσει πια δυνατότητες στις γειτονιές, στην πόλη και στους πολίτες.

Είναι η απάντηση και για τη χώρα μας, προκειμένου να γίνει πιο ανταγωνιστική, αξιοποιώντας πράγματι, όπως ειπώθηκε πριν και από τον κ. Προβόπουλο και από τον κ. Χατζηνικολάου, τα τεράστια συγκριτικά πλεονεκτήματα που έχει η Ελλάδα. Και έτσι, να δούμε μέσα από τη σημερινή κρίση μια μεγάλη ευκαιρία, για να κάνουμε την Ελλάδα πρωτοπόρα, όπως για παράδειγμα με τα πιλοτικά προγράμματα που ξεκινάμε στα νησιά μας, τα οποία μπορούν να αναδείξουν το νέο πρότυπο ζωής, που θα δημιουργηθεί και θα ανθίσει, αν όλα πάνε καλά, τις επόμενες δεκαετίες.

Η Ελλάδα έχει ξεκινήσει  να αλλάζει το παραγωγικό της μοντέλο και την ενεργειακή της πολιτική, προς αυτή την κατεύθυνση. Δεν έλειψαν, όταν ξεκινήσαμε, τα ειρωνικά σχόλια, αλλά πιστεύω ότι σήμερα έχει γίνει συνείδηση, ότι δεν έχουμε ούτε την πολυτέλεια, ούτε το δικαίωμα να θυσιάζουμε το περιβάλλον και την κληρονομιά της χώρας μας, στο βωμό μιας εφήμερης ανάπτυξης χωρίς προοπτική. Γι’ αυτό, η έννοια της πράσινης ανάπτυξης, πιστεύω, γίνεται όλο και πιο αποδεκτή.

Κάναμε από την πρώτη στιγμή ένα ιστορικό βήμα, ιδρύοντας αυτοτελές Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, ενώ θέσαμε σε εφαρμογή και ένα φιλόδοξο σχέδιο πράσινης και βιώσιμης ανάπτυξης.

Όπως ξέρετε, έχουμε βάλει στόχο, μέσα στα ευρωπαϊκά πλαίσια των «20–20–20», όπως είναι γνωστοί, τη μείωση κατά 20% των εκπομπών αερίου του θερμοκηπίου. Και εμείς, προχωρήσαμε και αυξήσαμε τον εθνικό στόχο, ώστε να φτάσουμε τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας στο 20% της κατανάλωσης, πιστεύοντας ότι αυτό θα είναι προς όφελος του τόπου μας.

Οι εκτιμήσεις μας  για το συνολικό ύψος των επενδύσεων σε έργα Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, τη δεκαετία 2010 – 2020, αγγίζουν τα 16,4 δις ευρώ, ενώ 4-5 δις ευρώ επιπλέον θα απαιτηθούν για το πρόγραμμα ενίσχυσης των ηλεκτρικών δικτύων και διασυνδέσεων, που χρειάζονται για να συνδέσουμε το ηπειρωτικό σύστημα με τα νησιά του Αιγαίου.

Αυτές οι επενδύσεις, καθώς θα εξελίσσονται, θα δημιουργήσουν περισσότερες από 100.000 θέσεις εργασίας. Παρά τη δύσκολη οικονομική συγκυρία και τη μειωμένη ρευστότητα, το 2010 ήταν η χρονιά – και είναι μια αναλαμπή αυτή – με τη μεγαλύτερη αύξηση της εγκατεστημένης ισχύος σε Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας στη χώρα μας.

Ακόμα καλύτερη προβλέπεται  η εικόνα για το 2011, όπου εκτιμούμε ότι η νέα ισχύς σε αιολικά και φωτοβολταϊκά θα φτάσει τα 500 MWatt, με επενδύσεις ύψους 1,3 δις ευρώ.

Και δεν είναι τυχαίο ότι, μετά από μια οργανωμένη προσπάθεια στην Κοζάνη, έχει ανοίξει ένας διαγωνισμός για το μεγαλύτερο πάρκο φωτοβολταϊκών, όχι στην Ευρώπη, αλλά παγκοσμίως, ισχύος 200 MWatt, καθώς και ότι έχουν ενδιαφερθεί 22 μεγάλες διεθνείς αλλά και ελληνικές εταιρείες. Και σύντομα, θα ολοκληρωθεί η σχετική διαδικασία, ούτως ώστε να ξεκινήσει η δουλειά, που είναι πάρα πολύ σημαντική για τη χώρα μας.

Αυτές οι επενδύσεις μένουν στη χώρα μας. Στόχος μας είναι να φέρουμε τεχνογνωσία, αλλά και παραγωγή, για να υπάρχουν δουλειές για τους νέους στη χώρα μας. Αξιοποιούμε, λοιπόν, αυτά τα μεγάλα συγκριτικά πλεονεκτήματα που έχουμε.

Φυσικά, υπάρχουν κι άλλες συνιστώσες στην πράσινη ανάπτυξη και επιχειρηματικότητα, όπως π.χ. το πρόγραμμα της «Εξοικονόμησης κατ’ οίκον». Διότι, η μεγαλύτερη αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, σήμερα τουλάχιστον, γίνεται ακριβώς με την εξοικονόμηση κατ’ οίκον, που συνεπάγεται και μείωση του κόστους, η οποία συμφέρει και το νοικοκυριό.

Επιπλέον, δίνουμε κίνητρα για την πράσινη επιχειρηματικότητα, μέσω του επενδυτικού νόμου, «LEADER». Δηλαδή, κάνουμε πράξη τις δεσμεύσεις μας, θέτοντας ως στόχο η Ελλάδα τού αύριο, να είναι μια Ελλάδα πιο πράσινη, πιο παραγωγική και να προσφέρει καλύτερη ποιότητα ζωής στους κατοίκους της, με μια οικονομία εξωστρεφή, καινοτόμο και ανταγωνιστική.

Είμαι βέβαιος ότι, τα επόμενα χρόνια, η Ελλάδα θα πρωτοπορήσει σε αυτό τον τομέα και θα αποτελέσει παράδειγμα για ολόκληρη την ευρύτερη περιοχή.

Γι’ αυτό το λόγο, θέλω και πάλι να σας συγχαρώ για την πολύ σημαντική δουλειά που έγινε απ’ όλους τους επιστήμονες που συνεργάστηκαν με την Τράπεζα της Ελλάδος, διότι θα συμβάλλει ακριβώς στο να εδραιωθεί αυτή μας η πορεία, μια πορεία πρωτοπορίας σε ολόκληρη την περιοχή.

Εύχομαι καλή συνέχεια στις εργασίες σας.

Ευχαριστώ πάρα πολύ.