δημοσίευση
Κυριακή, 8 Απριλίου 2012
Αν πιστέψουμε τις εξαγγελίες ότι πράγματι θα προκηρυχθούν εκλογές μέσα στις επόμενες μέρες, με ημερομηνία διεξαγωγής την 6η Μαΐου, καλό είναι να γνωρίζουμε όλοι τι πραγματικά θα συμβεί την επόμενη μέρα: τίποτα διαφορετικό από αυτό που συμβαίνει σήμερα.
Ο λόγος είναι πολύ απλός. Ο πραγματικός "παίκτης" για λογαριασμό της Ελλάδας στην παγκόσμια οικονομική σκακιέρα δεν είναι ούτε κάποιο κλειστό υπουργικό συμβούλιο, ούτε κάποιος "καταλληλότερος" για πρωθυπουργός, ούτε καν η ελληνική κυβέρνηση. Είναι η Τράπεζα της Ελλάδος.
Όπως επισημαίνεται πλέον από όλο και περισσότερους, δημοσιογράφους και μη, όλες οι δανειακές συμβάσεις, οι άτυπες συμφωνίες και γενικά οποιαδήποτε επίσημη συνεννόηση της ελληνικής πλευράς με την τρόικα, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, το ΔΝΤ και το Eurogroup, περιλαμβάνει δύο ξεχωριστές οντότητες: το ελληνικό κράτος και την Τράπεζα της Ελλάδας (ΤτΕ).
Πολλοί το θεωρούν φυσιολογικό ή έστω "τυπικό" το ότι γίνεται κάτι τέτοιο. Τα πράγματα δεν είναι καθόλου έτσι. Για να διαπιστώσει κανείς το γιατί συμβαίνει αυτό, αρκεί να ρίξει μια ματιά στοκαταστατικό της ΤτΕ, όπως συγκροτήθηκε το 1927 και τροποποιήθηκε λίγο πριν το 2000, ταυτόχρονα με την ένταξή μας ως χώρα στο ευρώ.
Παρακάτω παραθέτω μερικά σημαντικά κομμάτια. Ολόκληρα τα κείμενα του καταστατικού και των τροποποιήσεων υπάρχουν στην επίσημη σελίδα της ΤτΕ:
- Τράπεζα της Ελλάδος - Καταστατικό (έκδοση Θ', 2000) (pdf)
- Τράπεζα της Ελλάδος - Τροποποιήσεις καταστατικού (έκδοσης Θ'), μέχρι Οκτ. 2011 (pdf)
Στο παραπάνω εισαγωγικό σημείωμα του καταστατικού, αναφέρεται ότι η ίδρυση της ΤτΕ συνδέεται άμεσα με τη σύναψη δανειακής σύμβασης (όπως τώρα με την τρόικα, τι σύμπτωση!) ύψους 9.000.000 σε στερλίνες, με υπογραφή 15 Σεπτεμβρίου 1927 και κύρωση στις 10 Νοεμβρίου του ίδιου χρόνου.
Στη δεύτερη μόλις παράγραφοεπισημαίνει και ξεκαθαρίζει ότι οι διατάξεις του καταστατικού έχουν ισχύ νόμου και μάλιστα "αυξημένης τυπικής ισχύος" όπως αναφέρει χαρακτηριστικά, αφού λέει αποτελεί μέρος διεθνούς συμβάσεως κυρωμένης δια νόμου (βάσει του Συντάγματος), αυτό δηλαδή πουδεν έγινε με το πρώτο μνημόνιο το Μάιο του 2010.
Στο άρθρο 2 αναφέρονται οι κύριες αρμοδιότητες της ΤτΕ, με πρώτη τη χάραξη (εθνικής) νομισματικής και πιστωτικής πολιτικής. Εκτός από τις συναλλαγματικές ισοτιμίες, γίνεται υπεύθυνη για τη διαχείριση των διαθέσιμων αποθεματικών της χώρας σε συνάλλαγμα και χρυσό. Και φυσικά εποπτεύει τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα της χώρας, εκδίδει κατά απόλυτη αποκλειστικότητα γραμμάτια δημοσίου και έχει χρέη "ταμία" για το δημόσιο.
Τι καταλάβαμε ως τώρα; Ότι μια ανώνυμη εταιρία αποκτά τον απόλυτο έλεγχο το κρατικού ταμείου και χαράσσει τη νομισματική και πιστωτική πολιτική της χώρας, δηλαδή έχει ουσιαστικά τον έλεγχο ολόκληρης της οικονομίας σε επίπεδο εθνικής στρατηγικής. Δεν έχει σημασία πόσοι οι ποιοι είναι οι φόροι, αλλά που πάνε τα χρήματα. Το πρώτο το καθορίζει η εκάστοτε κυβέρνηση, το δεύτερο το καθορίζει η ΤτΕ.
Το ζήτημα του χρυσού της Ελλάδος είναι εξαιρετικής σημασίας, καθώς ως γνωστό κάποια στιγμή αμέσως μετά την είσοδο της χώρας στο ευρώ, τα αποθεματικά έκανα στην κυριολεξία φτερά και σήμερα βρίσκονται στο εξωτερικό. Καθώς οι ενέργειες της ΤτΕ καλύπτονται από απόλυτο απόρρητο (βλέπε παρακάτω), κανείς δεν γνωρίζει που ακριβώς βρίσκονται, αλλά εικάζεται ότι ένα μέρος βρίσκεται στην Αγγλία και το μεγαλύτερο μέρος στις ΗΠΑ, μια και παρότι τυπικά "βρίσκονται" στη Γερμανία (εντός ΕΕ), εντούτοις σχεδόν το σύνολο του χρυσού της Γερμανίας βρίσκεται στα θησαυροφυλάκια της FED.
Γιατί το ζήτημα του χρυσού είναι τόσο σημαντικό; Γιατί είναι το μοναδικό εμπόδιο, το αιώνιο αποθεματικό καταφύγιο, ο "μηχανισμός ανάδρασης" στις οικονομίες, όταν τα πιστωτικά-χρεωστικά νομισματικά συστήματα (fiat currency), με σύστημα fractional reserve banking και επιβολή επιτοκίου, αργά ή γρήγορα γίνονται φούσκα και χάνουν εντελώς την αξία τους απότομα, εν μέσω κρίσεων, πολέμων και υποτιμήσεων. Για την καθιέρωση νομισμάτων όπως το ευρώ και το δολάριο σε παγκόσμια κλίμακα, η αντίστοιχη αρχή (ΕΚΤ και FED αντίστοιχα) πρέπει να "αποσύρει" από την αγορά σχεδόν το σύνολο κάθε άλλης εναλλακτικής μορφής αποθεματικού νομίσματος (reserve currency). Τα πράγματα είναι αρκετά πιο σύνθετα, αλλά στην ουσία είναι απλά η λογική της "εξάλειψης του ανταγωνισμού" σε επίπεδο νομίσματος εντός της "ζώνης" (ΕΕ ή ΗΠΑ).
Μάλιστα λίγο πιο πάνω, στο άρθρο 4, αναφέρεται πως πρώτο και κύριο μέλημα της ΤτΕ είναι η διατήρηση σταθερών τιμών και (σε δεύτερη προτεραιότητα) οτιδήποτε άλλο προτείνει η εκάστοτε κυβέρνηση. Αν η ΤτΕ κρίνει ότι κάποια πολιτική της κυβέρνησης πλήττει άμεσα ή έμμεσα την πρωταρχική επιδίωξη της σταθερότητας των τιμών (π.χ. πληθωρισμός μέσω αύξησης μισθών), μπορεί να δράσει αντίθετα με αυτή. Αναφέρεται άλλωστε στο τέλος του άρθρου 5Β: "Για κάθε σχέδιο νόμου που αφορά τις αρμοδιότητες του άρθρου 2 ζητείται η γνώμη της ΤτΕ". Δεν αναφέρει "προς έγκριση ή επικύρωση", αλλά από την άλλη το λέει ως κάτι υποχρεωτικό ή δεσμευτικό, όχι απλά προαιρετικά να πει τη γνώμη της επί νομοσχεδίων.
Πολύ ενδιαφέρον είναι επίσης το ότι κανείς μέτοχος, για κανένα λόγο, δεν μπορεί να προβεί σε κατάσχεση περιουσιακών στοιχείων της ΤτΕ, κατά παράβαση των νόμων που σιχύουν για οποιαδήποτε άλλη ανώνυμη εταιρία. Άλλη μια εξαίρεση που καθιστά την ΤτΕ "ιδιάζουσα" περίπτωση από κάθε άποψη.
Με την τροποποίηση που έγινε στις 18 Απριλίου του 2011 και το αντίστοιχο ΦΕΚ της 3η Οκτωβρίου 2011 (πριν μόλις έξι και κάτι μήνες, εν μέσω πτώχευσης και τρόικας), ο παραπάνω περιορισμός αίρεται ολοκληρωτικά. Εδώ και λίγο καιρό, νόμιμοι μέτοχοι στην ΤτΕ μπορούν να είναι οποιοσδήποτε εντός ΕΕ ή γενικά της Ευρωζώνης (βλέπε 4):
Επιπλέον, έξι σύμβουλοι που εκλέγονται στο συμβούλιο της νομισματικής πολιτικής της ΤτΕ δεν μπορεί να είναι μέλη της κυβέρνησης, βουλευτές ή γενικά υπάλληλοι του δημοσίου, ενώ δεσμεύονται υποχρεωτικά τρεις θέσεις (από τις έξι) για εκπροσώπους της βιομηχανίας, του εμπορίου και της γεωργίας, αντίστοιχα (βλέπε άρθρο 21 και 35Α). Δηλαδή στη νομισματική πολιτική της τράπεζας απαγορεύεται να μετέχει το "δημόσιο" γενικά, ενώ το 50% ανήκει δικαωματικά και αμετάκλητα στους εμπορο-βιομηχανικούς παράγοντες.
Παρά το ότι η ΤτΕ αποκτά το αποκλειστικό δικαίωμα έκδοσης γραμματίων του δημοσίου, στο άρθρο 46 αναφέρεται ρητά ότι δεν παρέχει καμία εγγύηση για τα γραμμάτια αυτά ή για άλλες αντίστοιχες υποχρεώσεις του δημοσίου. Δηλαδή, όταν το κράτος πτωχεύει λόγω αδυναμίας αποπληρωμής των δανείων του, η ΤτΕ διατηρεί τα αποθεματικά (σε χρήμα και χρυσό) και δεν τα αποδεσμεύει, ούτε προς χρήση, ούτε προς κατάσχεση: ο "ταμίας" κρατά το πουγκί για τον ίδιο, η πιο σωστά για την ΕΚΤ που βρίσκεται από πάνω.
Αν δεν εφαρμοστούν αυτές οι προϋποθέσεις, η απόφαση μπορεί να περάσει παρά την εναντίοση της εκάστοτε κυβέρνησης. Αυτό διατυπώνεται άλλωστε ξεκάθαρα και παρακάτω, στο άρθρο 50, όπου λέει πως "Η τράπεζα δεν υπόκειται σε ειδικούς κανονισμούς εκδιδόμενους από την κυβέρνηση ή άλλες αρχές...πλην όσων προβλέπονται στο παρόν καταστατικό".
Επιπλέον, στο άρθρο 48 αναφέρεται πως πουθενά, σε κανένα υποκατάστηα ή στα κεντρικά της ΤτΕ, δεν επιτρέπεται σε υπάλληλο του δημοσίου να ερευνήσει τα βιβλία της ΤτΕ. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο μέσω αιτήματος από τον διορισμένο επίτροπο του δημοσίου "...προς μόρφωσιν γνώμης". Δηλαδή σε τελική ανάλυση, ούτε σε αυτή την περίπτωση υπάρχει ξεκάθαρη νομική υποχρέωση της ΤτΕ να παράσχει πρόσβαση στις αντίστοιχες πληροφορίες.
Πόσο πιο ξεκάθαρα να το πει πως είναι πάνω από την εξουσία οποιασδήποτε κυβέρνησης;
Σχετικά με τη διαχείριση των αποθεματικών των ΝΠΔΔ, δηλαδή ασφαλιστικών ταμείων, ακαδημαϊκών ιδιρυμάτων, κτλ, στο άρθρο 55 αναφέρονται όλες οι σχετικές λεπτομέρειες. Εκεί αναλύεται πότε και πως "επιτρέπεται" να παρέχει τόκο στις αντίσοιχες καταθέσεις (μηδενικό μέχρι πριν μερικά χρόνια), καθώς και πότε έχει δικαίωμα μονομερούς "αξιοποίησης" των αποθεματικών των ταμείων μέσω αγοράς τίτλων (παράγωγα-φούσκες τη δεκαετίς του '90, μαζική αγορά τοξικών λίγα 24ωρα πριν το κούρεμα του PSI). Ουσιαστικά έχει το ακαταλόγιστο για την απώλεια του 70% των αντίστοιχων αποθεματικών τους μέσα σε λίγους μήνες εντός του 2011 και αρχές του 2012, ακαταλόγιστο το οποίο επισημοποιήθηκε επιπλέον, για Προβόπουλο και Βενιζέλο, με ειδικό νόμο που πέρασε στη Βουλή για την "αμνήστευσή" τους, λίγα 24ωρα πριν την ενεργοποίηση του PSI.
- (άρθρο 72): το καταστατικό της ΤτΕ είναι πάνω από τους νόμους περί τραπεζών και ανωνύμων εταιριών.
- (άρθρο 73): η ΤτΕ δεν πληρώνει φόρους για τίποτα, εκτός από οικοδομικά υλικά(!) για δική της χρήση, ούτε και εισφορές σε οποιοδήποτε ασφαλιστικό ταμείο (υπάρχουν ειδικές διατάξεις για τους υπαλλήλους της).
Όσοι νομίζουν ότι το παραπάνω είναι επιστημονική φαντασία, ας ρίξει μια ματιά στην πρόσφατη διάταξη που πέρασε πριν ένα μήνα σχετικά με την ΑΣΠΙΣ, που ουσιαστικά νομοθετεί την πλήρη "αποζημίωση" του κράτους κατά προτεραιότητα και πριν από οποιονδήποτε άλλο πελάτη της ασφαλιστικής, "υπέρ δημοσίου" φυσικά. Δεδομένου ότι η ΤτΕ είναι, όπως γίνεται φανερό, υπεράνω κάθε νόμου και πάση φύσεως ελέγχου, κανείς δεν ξέρει αν τα συγκεκριμένα ποσά θα παραμείνουν στη δημόσιο ή καν στην Ελλάδα, βάσει της άγνωστης (και μυστικής) σύνθεσης του μετοχικού κεφαλαίου της.
Και για κλείσιμο, το ζουμί της υπόθεσης: Σύμφωνα με όσα γνωρίζουμε ως τώρα, το ελληνικό κράτος διατηρεί ποσοστό μετοχών πολύ κάτω από το μέγιστο όριο του 35%, συγκεκριμένα μόλις το 6% της ΤτΕ. Υποτίθεται πως κάθε μέτοχος με πάνω από 5% πρέπει να δημοσιοποιείται, αλλά αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι γνωρίζουμε ποιος έχει το πλειψηφικό πακέτο, καθώς ένας όμιλος εταιριών από κάποιο hedge fund ή τράπεζα του εξωτερικού μπορεί να κατέχει αθροιστικά πάνω από το 50%.
Ακόμα πιστεύετε ότι η Τράπεζα της Ελλάδος είναι το "εργαλείο" και όχι ο "μάστορας";
Ακόμα πιστεύετε ότι η Ελλάδα κυβερνάται από αυτούς που εκλέγονται στη Βουλή;
Ξεχάστε το θόρυβο των ΜΜΕ και τον κάθε πολιτικό. Μην ασχολείστε με άσχετα πράγματα.Επικεντρωθείτε στο πραγματικό πρόβλημα και στην πηγή της κατάρρευσης που ζούμε σήμερα σε ολόκληρη την Ευρώπη.
No comments:
Post a Comment