Η Βουλή που ορκίστηκε σήμερα, είναι το αποτέλεσμα της ετυμηγορίας του Ελληνικού λαού, στις εκλογές της 6ης Μαϊου. Η διάρκειά της, δύο μόλις μέρες, είναι το αποτέλεσμα της ανευθυνότητας πολιτικών αρχηγών, που υλοποιούν μικροκομματικές τακτικές, σε βάρος των συμφερόντων της χώρας και των Θεσμών.
Η συγκρότηση της Βουλής, θέτει ορισμένα ζητήματα, τα οποία δεν έχουν αποσαφηνισθεί πλήρως: Τί θα γίνει τελικά με τις διεκδικούμενες αμοιβές από τους “βουλευτές των δύο ημερών”; Πώς θα προσμετρήσει η ΙΔ’ Κοινοβουλευτική Περίοδος (η συντομότερη στην κοινοβουλευτική ιστορία της Ελλάδας) σε τυχόν συνταξιοδοτικά δικαιώματα των βουλευτών; Με τη λήξη αυτής της διήμερης Κοινοβουλευτικής Περιόδου, θα παραγραφούν και τυχόν αδικήματα υπουργών που θήτευσαν κατά τη διάρκεια της προηγούμενης Κοινοβουλευτικής Περιόδου (Οκτ. 2009 – Απρ. 2012);
Η “δημιουργία, ξανά!” έχει ξεκάθαρες θέσεις στα ζητήματα αυτά και προτείνει:
- Τη θέσπιση συγκεκριμένης σταθερής ημερομηνίας για την διενέργεια εκλογών οι οποίες θα γίνονται οπωσδήποτε κάθε 4 χρόνια. Με τον τρόπο αυτό, τα κόμματα που ζητούν την ψήφο του λαού, θα είναι υποχρεωμένα να βρίσκουν λύσεις συνεργασίας.
- Την κατάργηση οποιαδήποτε σύνταξης χορηγείται λόγω θητείας σε αιρετό αξίωμα (πέραν από τις συντάξεις βουλευτών, η ρύθμιση θα πρέπει να περιλαμβάνει συντάξεις Προέδρων Δημοκρατίας Πρωθυπουργών, Περιφερειαρχών και Δημάρχων). Κατά τη διάρκεια της θητείας, ο εκλεγμένος λειτουργός θα πρέπει να συνεχίζει να είναι ασφαλισμένος στον φορέα που ήταν και πριν να εκλεγεί, έτσι ώστε να συνταξιοδοτείται από τον φορέα του στα 65 όπως όλοι οι Έλληνες, χωρίς τα χρόνια του αξιώματος να προσθέτουν κάτι.
- Την κατάργηση της αμοιβής των βουλευτών για συμμετοχή τους σε επιτροπές και τη μείωση των παροχών που απολαμβάνουν σήμερα οι βουλευτές.
- Την κατάργηση της βουλευτικής ασυλίας. Μόνον η Βουλή, με ψήφους των ⅔ του Σώματος, θα έχει τη δυνατότητα να δώσει ασυλία σε βουλευτή που έχει εμπλακεί σε δικαστική διένεξη, κατόπιν αιτήσεώς του και μόνον εάν η δικαστική διένεξη έχει πολιτικό χαρακτήρα.
- Τη θέσπιση συγκεκριμένης σταθερής ημερομηνίας για την διενέργεια εκλογών οι οποίες θα γίνονται οπωσδήποτε κάθε 4 χρόνια. Με τον τρόπο αυτό, τα κόμματα που ζητούν την ψήφο του λαού, θα είναι υποχρεωμένα να βρίσκουν λύσεις συνεργασίας.
- Την κατάργηση οποιαδήποτε σύνταξης χορηγείται λόγω θητείας σε αιρετό αξίωμα (πέραν από τις συντάξεις βουλευτών, η ρύθμιση θα πρέπει να περιλαμβάνει συντάξεις Προέδρων Δημοκρατίας Πρωθυπουργών, Περιφερειαρχών και Δημάρχων). Κατά τη διάρκεια της θητείας, ο εκλεγμένος λειτουργός θα πρέπει να συνεχίζει να είναι ασφαλισμένος στον φορέα που ήταν και πριν να εκλεγεί, έτσι ώστε να συνταξιοδοτείται από τον φορέα του στα 65 όπως όλοι οι Έλληνες, χωρίς τα χρόνια του αξιώματος να προσθέτουν κάτι.
- Την κατάργηση της αμοιβής των βουλευτών για συμμετοχή τους σε επιτροπές και τη μείωση των παροχών που απολαμβάνουν σήμερα οι βουλευτές.
- Την κατάργηση της βουλευτικής ασυλίας. Μόνον η Βουλή, με ψήφους των ⅔ του Σώματος, θα έχει τη δυνατότητα να δώσει ασυλία σε βουλευτή που έχει εμπλακεί σε δικαστική διένεξη, κατόπιν αιτήσεώς του και μόνον εάν η δικαστική διένεξη έχει πολιτικό χαρακτήρα.
- Την αναθεώρηση του Συντάγματος, με κατάργηση του άρθρου 86, περί “ευθύνης υπουργών”.
- Την άμεση ανάληψη πρωτοβουλιών για την απόλυτη κάθαρση επί όλων των υποθέσεων που ζημίωσαν τη χώρα, απαξίωσαν τον Κοινοβουλευτισμό και ντρόπιασαν τον ελληνικό λαό.
Η εμπειρία των 38 ετών περιφρόνησης και κατάπτωσης θεσμών και αξιών, υπήρξε τραυματική για τη χώρα και το λαό της. Τα πολιτικά κόμματα, οφείλουν να υιοθετήσουν νέες αρχές και να φέρουν νέο ήθος στην πολιτική σκηνή. Για να ξεκινήσει το χτίσιμο της Ελλάδας της Αξιοπρέπειας. Της Ελλάδας που όλοι θέλουμε!
No comments:
Post a Comment